ಕ್ರಾಂತಿವೀರ ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣನ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಇತಿಹಾಸ

ಶ್ರೀ ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣ ಅಪ್ರತಿಮ ವೀರ. ಈತನ ದೇಹದ ಕಣಕಣದಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡದ ಶೌರ್ಯ, ಸಾಹಸಗಲಿದ್ದವು. ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುವ ದೇಶದ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಈತ ಸಿಂಹಸ್ವಾಪ್ವಗಿದ್ದ. ಕಿತ್ತೂರು ಚೆನ್ನಮ್ಮಜಿಗೆ ನೆಚ್ಚಿನ ಬಂಟನಾಗಿದ್ದ. ೧೮೨೪ ರಲ್ಲಿ ಕಿತ್ತುರಿಗೆ ಸೋಲಾಯಿತು. ಅನಂತರ ರಾಯಣ್ಣ ಕಿತ್ತುರಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ತಂದು ಕೊಡಲು ಪಣ ತೊಟ್ಟ. ಈತ ೧೭೬೬ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೫ ರಂದು ಸಂಗೊಲ್ಲಿಯೇಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದ. ಈತನ ತಾಯಿ ಕೆಂಚವ್ವ, ತಂದೆ ಬರಮಣ್ಣ ಓಲೆಕಾರಿಕೆ ಇವರ ವೃತ್ತಿ. ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗಲೇ ಯುದ್ದದ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದಿದ್ದ. ೧-೧-೧೮೨೯ ರಿಂದ ೭-೪-೧೮೩೦ ರ ಅವದಿಯಲ್ಲಿ ಕಿತ್ತೂರ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸಂಚರಿಸಿದ. ತನ್ನ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ. ಥ್ಯಾಕರೆ ನಿದನದನಂತರ ಚಾಪ್ಲಯಾಣನ ಆಡಳಿತ. ಒಮ್ಮೆ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಕಿತ್ತೂರಿನ ಮೇಲೆ ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದರು ರಾಯಣ್ಣ ಕಿತ್ತೂರಿನ ಹುಲಿಯಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದ. ಬ್ರಿಟಿಷರ ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕರೂ. ನಂತರ ರಾಯಣ್ಣನನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷರ ಯತ್ನ ನಡೆದೇ ಇತ್ತು. ರಾಯನ್ನನದು ಗೆರಿಲ್ಲಾ ಯುದ್ದ ತಂತ್ರ. ಒಮ್ಮೆ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಬಾಳಪ್ಪ ಕಂದಾಯ ವಸೂಲಿ ವಿಷಯದಲ್ಲ...ಿ ರಾಯಣ್ಣನ ತಾಯಿಗೆ ಅಪಮಾನ ಮಾಡಿದ ಇದನ್ನು ಸಹಿಸದ ರಾಯಣ್ಣ ಬಾಲಪ್ಪನನ್ನು ತುಂಡರಿಸಿದ. ಈ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಬ್ರಿಟಿಷರು ನಡುಗಿದರು. ರಾಯಣ್ಣ ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದ. ಸಂಪಗಾವ್, ಬೀಡಿ ಕಚರಿಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಇಟ್ಟ ಖಜಾನೆಯನ್ನು ಬರಿದು ಮಾಡಿದ. ಇಂಗ್ಲಿಷರಿಗೆ ರಾಯಣ್ಣ ನುನ್ಗಲ್ಲರದ ತುತ್ತಾದ. ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಬಗ್ಗು ಬಡಿಯಲು ಸಂಯವನ್ನು ಐದು ಸಾವಿರದವರೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ. ರಾಯನನ್ನು ಹಿಡಿಯುವ ಹಂಚು ಹಾಕಿದರು. ಕ್ಹೊದನಾಪುರದ ನಿಂಗನಗೌಡ, ನೆಗಿನಹಾಲದ ವೆಂಕನಗೌಡ ಇವರು ರಾಯಣ್ಣನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೊಡುವುದಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟರು. ರಾಯಣ್ಣನ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಲಕ್ಕಪ್ಪ ನಿಂಗನಗೌಡ ಹಾಗು ವೆಂಕನಗೌಡರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದ. ಲಕ್ಕಪ್ಪನ ಸಹಾಯದಿಂದ ರಾಯಣ್ಣನನ್ನು ಹಿಡಿಯುವ ಸಂಚು ಹೂಡಿದರು. ಡೂರಿ ಬೆಣಚಿ ಗುಡ್ಡದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೀರಿನ ಝರಿ ಹರಿದಿದಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ರಾಯಣ್ಣ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಲಕ್ಕಪ್ಪನ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಎದೆ ಸಂಧರ್ಭವನ್ನು ಲಕ್ಕಪ್ಪ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಂಡು ಸಂಜ್ನ್ಯೆ ಕೊಟ್ಟ. ಒಂಬತ್ತು ಜನ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬಂದು ರಾಯಣ್ಣನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು. ರಾಯಣ್ಣ ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿದ್ದ. "ಮೋಸದಿಂದ ಹಿಡಿದ ನೀವು ಗಂಡಸರೇ" ಎಂದು ಚೀರಿದ. ಅಂದು ದಿನಾಂಕ ೧೮-೪-೧೮೩೦ ಆಗಿತ್ತು. ನಂತರ ವಿಚಾರಣೆ ನಟಕ ಮಾಡಿದರು. ದಿನಾಂಕ ೨೯-೧-೧೮೩೧ ರಂದು ನಂದಘದದಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಸ್ತಿತಿ ನೋಡಿ ಜನ ಕಣ್ಣಿರಿನ ಕೋಡಿ ಹರಿಸಿದರು. ಅಪ್ರತಿಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪ್ರೇಮಿ ರಾಯಣ್ಣ ಪ್ರಾಣ ಜ್ಯೋತಿ ನಂದಘದದಲ್ಲಿ ನಂದಿ ಹೂಯೋತು. ಬಿಚ್ಚಿಗಟ್ಟಿ ಚೆನ್ನಬಸಪ್ಪ ರಾಯಣ್ಣನ ಜೀವ ಗೆಳಯ, ರಾಯಣ್ಣನ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಮಾರು ವೇಷದಲ್ಲಿ ಬಂದು ರಾಯಣ್ಣನ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಆಳದ ಸಸಿಯೊಂದನ್ನು ನೆಟ್ಟಿದ. ಆ ಸಸಿ ಇಂದು ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ. ಆ ಗಿಡದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೂವು, ಎಲೆ, ದೆತುಗಳು ರಾಯಣ್ಣನ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಮೂಕಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿವೆ. ರಾಯಣ್ಣ ದೇವತಾ ಪುರುಷನಾದ, ಹೀಗೆ ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣ ಒಂದು ದಂತ ಕತೆಯಾಗಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲಿ ಊಲಿದಿದೆ.

Borrowed from a friends post on facebook.

Kuruba Party of Tamil Nadu - DMMK

It’s interesting and encouraging to know that our Kuruba brothers in Tamil Nadu have overtaken us in Karnataka and are getting organized politically. Just before the recently conclude elections in Tamil Nadu, they started a party called Desiya Makkal Munnetra Kalagam or DMMK. With the aim of fighting for the rights of the downtrodden and suppressed people. The party founder is Mr Muthusamy. The other objectives of the party are to conserve the forest cover, conserve the culture of the soil and also fight corruption.

The party was launched in march 2011 and they demanded 25 seats for their party in the grand alliance which the major parties of Tamil Nadu like the AIADMK and DMK were stitching together.  Their claim was that Kurumbas formed a majority in 25 constituencies. But unfortunately they made a wrong choice and aligned with the DMK which was routed in the elections and as far as I know none from the DMMK won the elections.

But nothing to be ashamed of , our brothers in Tamil Nadu have made the right decision. They have started a Kuruba Party like our brothers in Maharashtra who have started Rashtriya Samaj Party. I think this is the way forward have your own party otherwise other parties will just utilize you and dump you as they have been doing since the past 64 years. People of other communities have won the elections using our votes, but they have not done anything to our community, they have done favours to themselves and their community like the Lingayats and Vokkaligas of Karnataka. They win the elections by begging for votes from different community people in their constituencies, but once they win the elections they do things only to their respective community people, like getting them jobs, allotting them tenders etc, and also visit their swamijis mutt to show their solidarity with their community.

So in the castiest society we are living at present, much cannot be expected from the castiest so called dominant castes, who instead of leading other communities from the front are trying to suppress them for their selfish gains. We should fight our own battle and not depend on them. We should take other backward and deprived communities also with us toward political empowerment and only way to do that is to have our own political party, so that we can demand things rather than beg for things.

The best example of such a party is the PMK which is openly a Vanniyar party and has done so very well to have several MLA’s from that community elected. We will not or might never not claim the Chief Ministers seat, but will have several elected MLA’s who will be the voice of our and other backward classes. Good luck for our brothers in their effort, they are heading in the right direction. Success will be theirs sooner or later.

Kurumbas of Tamil Nadu

Not many people know that a large population of Kannada Kurubas live in Tamil Nadu, the region surrounding the Nilgiri Hills all the way down the Western Ghats on the Tamil Nadu side. They have their distinct costumes and culture. The most important thing which differentiates them from the rest of the people of Tamil Nadu is their language, they speak Kuruba Language a dialect of Kannada. Even though they have been Tamilised due to living in Tamil surrounding areas , they still manage to speak Kannada with a Tamil accent though.

According to some unofficial estimates their population is around 40 lakhs, which is a good number. These Kurubas are descendants of the Pallavas, after the fall of the empire they took shelter in the forests surrounding the Western Ghats, as a precaution and survival tactic from their enemies, this move of taking shelter in the foot hills of western ghats took their civilisation backwards from the peak during the Pallava Period to the present day low. These Kurubas don't have any connections with their brothers in Karnataka, this link was lost long time ago and the Tamil Nadu Kurubas have their own rich history and traditions. This also points towards an argument that the founders of Pallava dynasty may well have been Kannada speaking Kurubas who gradually took up Tamil.

Then their is second group of Kurubas in Tamail Nadu who are found again in districts bordering Karnataka, they might have been the recent immigrants or settlers who went there during the rule of Mysore Maharajahs, Mysore rule went down south as far as Salem in Tamil Nadu.  These Kurubas were local chieftains and feudal lords of the Mysore kingdom and many have the surnames as Hegde or Gowda. Then there is still recent Immigration of Kurubas to Tamil Nadu mainly Chennai, which started after Independence, and as far as I know there is a street named Kurumbar Veedhi near Triplicane, Chennai. People in Karnataka should show a bit more interest and support their fellow Kannadigas who are still living a life of poverty in the neighbouring Tamil Nadu.

Kuruba Gowdas and Gotras

Kuruba Gowda's are one of the ancient communities of Karnataka and India. The fact proven by their ancient customs and traditions. Kuruba Gowda's trace their origin to the first humans who took up animal husbandry as a way of sustaining their families and formed settled communities. Humans were nomads many thousands of years ago, they sustained their families by hunting and gathering food, gradually they started to tame animals, animals which in character were docile, non aggressive, easy to tame and control. Sheep's, cows and goats fitted all these characters and were among the first to be tamed by humans. Cattle being larger were tamed after the sheep's and goats.

So the first humans in fact were all Kuruba Gowdas(shepherds), they tamed the sheep and travelled along with their herds to wherever the grazing fields were, so in truth these Kuruba's created only temporary settlements, but there livestock was their lifeline, gradually they started to develop methods of growing grain. Rice and wheat were tamed from the wild and these Kurubas started to grow them in large scale and this allowed them to settle down in one place and grow the grain year after year. This allowed them to settle down in permanent settlements, once this happened vast majority of Kurubas abandoned their traditional profession and branched into other communities like farmers and agriculturists, but still there remained a good number of Kuruba Gowdas who stuck to their traditional profession, providing milk and meat to these settled communities.

Once settled communities were formed and plenty full of grain provided food security all round the year, they started looking at making their life better, communities developed from these early settlers, Goldsmiths, Iron smiths, Pottery makers, washer men etc, etc developed into distinct communities. But Kuruba Gowda's remained the pioneers and innovators, they built Temples and started praying to their own distinct gods, the priests of these Temples remained Kuruba Gowdas. They developed the Gotra system to prevent inter marriages among the Kuruba Gowda's, which was an innovative method and remains testimony of the knowledge of the Kuruba Gowdas.

They built several kingdoms but did not take up education in big way, while the branched out communities over took Kuruba Gowdas in other spheres of life, a priest class was formed, numerous gods and customs were invented, progress was made in education, new methods to make life better was implemented, universities were built. All these started due to the first taming of animals by the Kuruba Gowda's.

Today Kuruba Gowdas are lagging a bit in modern education, thanks to their ancient profession. Majority of Kuruba Gowdas still stick to their ancient profession of sheep rearing and agriculture, efforts should be made to help them get modern education.

Goralamma - The Sheep Women

Goralamma in Telugu means Sheep women, Gorra is sheep amd amma is women or mother depends on how one interprets it.  Goralamma is the honorary title given to my paternal grandmother who lives in a tiny village called Bandarlapalle in Chittooor district of Andhra Pradesh bordering Karnataka, not far from where I live in Kolar Gold Fields. I can't remember a single occasion when she has left her home or the village, maybe once in the last 30 years to attend the marriage of my uncle and her favourite son some 15 yrs back.

She has not changed even a bit since my early memories of her going back 30 years, now I  am 34 and she looks the same to me, bright shining eyes, good vision and hearing and an amazing set of teeth. She has a wrinkled face, a bent back and probably would not weigh more than 35 kilograms or so. Her memory is amazing, remembers even small incidents which happened several decades ago, and knows everything happening in the family and the village. Her family is not small she has 6 children, 21 grand children and 10 great grand children and remembers each and everyone. I am being the only one in the family to have gone abroad is her favourite grandchild I think or I would like to think.

She is a women of real character, she probably got married in her teenage years, and lost her husband when her children including my father were still small and she took on herself to bring them up single handedly. The local village landlords did indeed give her a tough time, but she survived along with her children, thanks to a small plot of land and some goats. She had a couple of goats which were the life line of the family providing milk and some money. Those goats gradually grew in numbers and sheep's were added to her herd. My uncle i.e my fathers older brother gave her a hand in sheep rearing, since she had a huge heard of sheep she was called Goralamma.

Another reason she wants people to call her Goralamma, is the superstition that if they call her by name or call her as Avva (Grandmother in Telugu) she might die soon. Whatever the reasons, she struggled to bring her family to a certain social standing and paved way for prosperity, thanks to the family profession of sheep rearing. Now she is a proud Kuruba Gowdathi, queen of her little empire.

Kurubara Halli/Pete/Ooru/Palya/Hatti

Its really fascinating and amazing that when in Karnataka (at the moment I am living in the UK) I come across so many names of places linked to Kuruba Gowda's. I dont go looking for them, but the name seems to come across either on a Bus, in the news channells , in the newspaper or someone randomly mentioning the name. How interesting, isnt it, no other community in Karnataka and probably India has so many places named after them and their community.

These include Kurubara Halli( Village of Kurubas), I am pretty sure there is a Kurubarahalli in each taluk of Karnataka. Other common place name is Kuruboor( Kuruba + ooru i.e Kurubas town), Kurubara Hatti is another common name of Villages in Karnataka. Kurubara Pete(Kurubas Market) and Kurubara Palya are the common names of Kuruba dominated areas of big cities and towns. I am aware of such places in Kolar and Bengaluru city. Then there is Kurubara Doddi, Kurubara Haadi in areas around Mysore's forests.

This trend of Kuruba named villages is not just common in Karnataka but also in Neighbouring Andhra Pradesh, where Kuruboor, Kurubala Kota and Kurubala Palle are common. In Tamil Nadu Kurumba Purum, Kurumba Patti etc

Its a tradition we all should be proud of. No other community that I am aware of has places named after them, maybe few places named after Golla Gowdas like Gollarahatti, and one or two places like Vakkaleri.

I wonder how many such places are there in the whole of Karnataka? will be interesting to know.

Jenu Kurubas "Kunde Habba"

ಕುರುಬ ಜನಾಂಗದ ಸಂಭ್ರಮದ ಕುಂಡೆ ಹಬ್ಬ ಬುಧವಾರ ದಕ್ಷಿಣ ಕೊಡಗಿನಾದ್ಯಂತ ಆರಂಭಗೊಂಡಿತು. ವಿವಿಧ ವೇಷ ತೊಟ್ಟ ಕುರುಬ ಜನಾಂಗದ ಪುರುಷರು, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಮಕ್ಕಳು ಕುಂಡೆ ಹಬ್ಬದ ಹಾಡು ಹೇಳುತ್ತಾ, ಕೈ ಸಿಕ್ಕಿದ ವಸ್ತು ಬಡಿಯುತ್ತಾ, ದಾರಿ ಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದವರನ್ನು ಅಡ್ಡಗಟ್ಟಿ ಹಣಬೇಡಿದರು.

ಪಟ್ಟಣದ ಅಂಗಡಿ ಮುಂಗಟ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಎದುರು ಕಂಡವರಿಗೆಲ್ಲ ಅಶ್ಲೀಲವಾಗಿ ಬೈಯುತ್ತಾ ಅವರಿಂದಲೂ ಹಣ ಕೇಳಿದರು. ಹಣ ಕೊಡದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಹಾಡು ಕೇಳಿದ ಜನತೆ ಒಂದೆಡೆ ನಾಚಿ ನೀರಾಗುತಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ  ಒಳಗೊಳಗೆ  ಮಜಾ ಅನುಭವಿಸಿ ಹಣ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಕುರುಬರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವಾಸ ಮಾಡುವ ಕುಟ್ಟ, ಶ್ರೀಮಂಗಲ, ತಿತಿಮತಿ, ನಾಲ್ಕೇರಿ, ದೇವರಪುರ ಮೊದಲಾದ ಭಾಗದ ಜನರು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ದಿಂದಲೇ ವೇಷ ತೊಟ್ಟು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾ ಬೀದಿಗಿಳಿದು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದರು.

ಜೇನುಕುರುಬ ಮಹಿಳೆಯರು ಪುರುಷರಿಗೆ ಸ್ತ್ರೀವೇಷದ ವಸ್ತ್ರಾಲಂ ಕಾರ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರ ಜತೆ ತಾವು ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಗುರುವಾರ ದೇವರಪುರದ ಭದ್ರಕಾಳಿ ದೇವ ಸ್ಥಾನದ ಬಳಿ ಕುಂಡೆ ಹಬ್ಬ ವಿಜೃಂಭಣೆಯಿಂದ ಜರುಗಲಿದ್ದು, ಕುರುಬರು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಬೇಡಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಹಣವನ್ನು ದೇವರಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ ಹರಕೆ ತೀರಿಸಲಿದ್ದಾರೆ.ಅತ್ಯಂತ ಸಡಗರದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಗಿರಿಜನರ ಈ ಹಬ್ಬ ಗುರುವಾರ ಸಂಜೆ  ಮುಕ್ತಾಯ ವಾಗಲಿದೆ.

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:Qcnp4KrD820J:220.227.178.12/prajavani/web/include/story.php%3Fnews%3D21273%26section%3D121%26menuid%3D10+%E0%B2%95%E0%B3%81%E0%B2%B0%E0%B3%81%E0%B2%AC%E0%B2%B0%E0%B3%81&cd=61&hl=en&ct=clnk&gl=uk&source=www.google.co.uk

ಕುರುಬ ಗೌಡರ ಕಥೆ

ವಿಜಯನಗರ ಕಟ್ಟಿದ ಹಕ್ಕ ಬುಕ್ಕರ

ರಾಜಮಾತೆ ಅಹಿಲ್ಯಬಾಯಿ ಹೊಲ್ಕರ

ಹಿಂದೂಗಳು ವಿನಾಶದ ಅಂಚಿನಿಂದ

ಹೊರ ಬಂದದ್ದು ಈ ವೀರ ಕುರುಬರಿಂದ.

ಮೈಲಾರಲಿಂಗ, ಬೀರ, ಮಹದೇಶ್ವರ 

ನಮ್ಮ ಕುಲ ದೈವ ಎಂದಿಗು ನೀನೆ ಶಿವ

ದೇವರ ಗುಡ್ಡ , ಜೋಗಿ, ಗೊರವಯ್ಯ 

ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರು ನಾವು ಕುರುಬ ಗೌಡರಯ್ಯ.

ಕತ್ತಿ ವರಸೆಯ ನೆನೆಸುವ ಕಂಸಾಳೆ
ಡೊಳ್ಳು ಕುಣಿತವ ಮಾಡುವ ವೇಳೆ
ಕುರುಬರು ಬಂದರೆ ದಾರಿ ಬಿಡಿ
ಭಾರತ ದೇಶವೇ ನಮ್ಮ ಗುಡಿ.

ಚಂದ್ರ ಗುಪ್ತ ದೇಶವನಾಳಿದ ಮೊದಲ ದೊರೆ
ಮೌರ್ಯ, ಪಲ್ಲವ, ಹೊಯ್ಸಳರು ನಮ್ಮವರೇ
ಕವಿಗಳ ರಾಜ ಕಾಳಿದಾಸ
ದಾಸರ ಶ್ರೇಷ್ಟ ಕನಕದಾಸ.

ಕರ್ನಾಟಕದ ಸಿಂಹ ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣ
ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಅವರಣ್ಣ
ಸ್ನೇಹಕೆ  ಬಂದರೆ ನಾವು ಬದ್ಧ
ಯುದ್ಧಕೆ ಕರೆದರೆ ನಾವು ಸಿದ್ಧ.

ವಿಕ್ರಂ ಆರೆಳ್ಲ

 

Sangolli Rayanna's name for Bengaluru International Airport

Sangolli Rayanna the great warrior and one of the first freedom fighter of India. The first person to introduce guerilla warfare to India and who died for the cause of the Karnataka state in particular and the country in general would be the appropriate person on whose memory Bengaluru International Airport should be named. Unfortunately the useless and brainless BJP government has recemmonded Kempegowdas name to the centre. I sincerly hope and pray tht the center rejects this proposal. As kempegowda was just a local chieftain ruling some villages in Yelahanka near Bengaluru and he is made into this big personality by a certain community people who don't seem to have decent historical persons to count in their ranks, not that they have decent people now(most are corrupt politicians anyway). Already the bus stand in Bengaluru is named after this useless character, why name the airport also on his honour, what has Kempegowda done to Bengaluru  or Karnataka apart from erecting four pillars around Bengaluru. The real development of Bengaluru happened during Tippu Sultan/Hyder Ali , the Mysore Wodeyars and the British times. Just because kempegowda belongs to a politically dominant caste he is being made as a hero equating him to Chhatrapathi Shivaji(Mumbai Airport). All sane, educated and noncastiest people should oppose the move to name the airport which will be identified with Karnataka forever, to be named after a useless, insignificant fellow like kempegowda.

Jungle Jackie Rajesh

Rajesh is a reality TV star from Karnataka. He is the winner of the popular reality TV show "Halli Haidha Pyaatege Bandha" (Village boy comes to the city) telecast in Survana 24x7. The show is about young village boys from rural Karnataka including those dwelling in the forests and how they cope to city life with the help of a women trainer, who helps them to adjust to city life. Rajesh's is a typical rags to riches story, he lived in a small village in the Kakana Kote forest of Mysore district, after he won the reality show he has become a star liked by people of all spectrums of life. People enjoyed his innocence and don't care attitude. Now he is the hero of a Kannada movie called Jungle Jackie. He is a big fan of Kannada film hero Puneet Rajkumar and his movie is named after the hit movie of 2010 "Jackie" starring Puneet. his trainer in "Halli Haidha Pyaatege Bandha" Aishwarya is the heroine of the movie. He belongs to the Kaadu Kuruba tribe.

ಹಕ್ಕ ರಾಯ

ಹಕ್ಕ ರಾಯ ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಮೊದಲ ದೊರೆಯಾಗಿದ್ದ. ಈತನು ತನ್ನ ತಮ್ಮ ಬುಕ್ಕ ರಾಯನ ಸಂಗಡ ಸೇರಿ ಮುಸ್ಲಿಮರ ದಾಳಿ ಇಂದ ಪತನವಾಗುತ್ತಿದ ಹಿಂದೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಹಾಗು ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಪಣ ತೊಟ್ಟು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ದಕ್ಷಿಣ ಬಾರತದ ಕಡೆಗೆ ಬರದಂತೆ ತಡೆದರು. ಹಕ್ಕ ರಾಯ ಮತ್ತು ಬುಕ್ಕ ರಾಯರು ಕುರುಬ ಗೌಡ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಕುರುಬ ಗೌಡರು ಪರಕರ್ಮಿಗಳು ಹಾಗು ದೈರ್ಯವಂತರು, ವಿಜಯನಗರದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಸ್ಥಾಪನೆಗು ಮೊದಲು ಅವರು ಮೌರ್ಯ, ಪಲ್ಲವ , ಹೊಯ್ಸಳ ಸಂರಜಯಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಆಳಿದವರು. ಹೊಯ್ಸಳರ ಪತನವಾದ ನಂತರ ಕುರುಬರು ಹಲವಾರು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ರಾಜರಾಗಿ , ಪಾಲೆಗಾರರಾಗಿ, ಸೈನಿಕರಾಗಿ ಇದ್ದವರು. ಹಕ್ಕ ರಾಯನು ವಾರಂಗಲ್ ರಾಜರ ಸೇನಾಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಮಲಿಕಫುರ್ ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದಾಗ ಅವನೊಡನೆ ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಸೋತು ಸೆರೆಯಾಳಾಗಿ ದೆಹಲಿಗೆ ತನ್ನ ತಮ್ಮನಾದ ಬುಕ್ಕ ರಾಯನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮರಿಂದ ತಾವು ಕೂಡ ಮುಸ್ಲಿಂ ದರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಗೊಂಡರೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಯುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳ ಮೇಲೆ ಆಗುತಿರುವ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಮರಗುತ್ತಾರೆ. ದೆಹಲೀಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದು ತಮ್ಮ ಅಳಿದುಳಿದ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಅಪಾರ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ ತಮ್ಮ ಕುಲ ಬಂದವರಾದ ಕುರುಬ ಗೌಡರನ್ನು ಒಟ್ಟು ಗೂಡಿಸಿ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯ ಎಂಬ ಸಾದುವಿನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಂತೆ ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ತಪನೆ ಮಾಡಿದನು ಹಾಗು ದಕ್ಷಿಣ ಬಾರತದ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳು ಹಾಗು ಹಿಂದೂ ಜನರನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಮರ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದನು. ಮುಂದೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಬೆಳೆದು ತನ್ನ ವಂಶಸ್ತರಿಂದ ಆಳಲ್ಪಟ್ಟು ವಿಶ್ವ ವಿಕ್ಯತಿ ಪಡೆಯಿತು.

ಆರೆಳ್ಲ

ಆರೆಳ್ಲವೆಂಬುದು ಒಂದು ವಂಶದ ಹೆಸರು. ಆರೆಳ್ಲ ಎಂದರೆ ತೆಲಗುವಿನಲ್ಲಿ ಆರು ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಉಳ್ಳವನು. ಹೇಗೆ ಜನರಿಗೆ ತಮ್ಮ ವಂಶದ ಹೆಅರುಗಳು ಬರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಆರೆಳ್ಲ ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆ ಉದಾಹರಣೆ. ಆರೆಳ್ಲ ವಂಶದ ಪೂರ್ವಿಕರಲ್ಲಿ ಹಲವರಿಗೆ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗು ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಆರು ಬೆರಳುಗಳು ಇರುತ್ತಿಧವಂತೆ ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಹಳ್ಳಿಯಾ ಜನ ಇವರನ್ನು ಆರು ಬೆರಳುಗಳವರು ಅಥವಾ ಆರೆಳ್ಲರವರು ಎಂದು ಗುರುತಿಸುತ್ತಿದರಂತೆ. ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ಇದು ಈ ವಂಶದವರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಆಂಗ್ಲದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ - ಸರ್ನೆಮ್ ಆಹಿತು. ಆರೆಳ್ಲರ ಪೂರ್ವಜರ ಊರು ಕೋಲಾರದ ಚಿನ್ನದ ಗಣಿಯಾ ಬಳಿ ಇರುವ ಆಂಧ್ರ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ರಾಮಕುಪ್ಪಂ ಎಂಬ ಊರಿನ ಬಳಿ ಇರುವ ಬಂದಾರಲಪಲ್ಲಿ ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕ ಹಳ್ಳಿ.

ಗೌಡ

ಗೌಡ ಎಂಬುದು ಯಾಹುದೇ ಜಾತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲ, ಗೌಡ ಎಂದರೆ ಊರಿಗೆ ದೊಡ್ಡವನು, ಅಥವಾ ಒಂದು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡವನು, ಅಥವಾ ಒಂದು ಮನೆತನದ ದೊಡ್ಡವನು. ಕರ್ನಾಟಕದ ಎಲ್ಲ ಜಾತಿಯ ಜನರು ತಮ್ಮ ಹಿರಿಯರನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸಲು ಗೌಡ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರೆಣೆಗೆ ಸೋಲಿಗರು ಹಾಗು ಕಾಡು ಕುರುಬರು ತಮ್ಮ ಊರಿನ ಹಿರಿಯನನ್ನು ಗೌಡ ಎಂದರೆ, ತಮ್ಮ ಊರಿನೆ ಪೂಜಾರಿಯನ್ನು ದೇವರಗೌಡ ಅಥವ ದೇವರಗುಡ್ಡ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗೌಡ ಎಂಬುದು ಒಂದು ಸಮಾಜದ ಹೆಸರು ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಬಿಂಬಿಸ ತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೇರಣೆಯು ಇದೆ.

ಕೋಲಾರಮ್ಮ

ಕೋಲಾರಮ್ಮ ಕೋಲಾರದ ನಗರ ದೇವತೆ. ಶಿವನ ಪತ್ನಿ ಪಾರ್ವತಿಯ ಇನೋನ್ದು ಶಕ್ತಿ ರೂಪ. ಶಕ್ತಿ ದೇವತೆ ಕೋಲಾರದಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿ ಜನರನ್ನು ನೂರಾರು ವರುಷಗಳಿಂದ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದ ನಗರದ ದೇವತೆ. ನಾಡ ದೇವತೆ ತಾಯಿ ಚಾಮುಂಡೆಶ್ವರಿಯ ಪ್ರತಿರೂಪ. ನಾಡ ಪ್ರಭುಗಳಾಗಿದ್ದ ಮೈಸೂರಿನ ಅರಸರ ಕುಲ ದೇವತೆ. ಪ್ರತಿ ವರುಷ ತಪ್ಪದೆ ಮೈಸೂರಿನ ಅರಸರು ಕೋಲಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು ದೇವಿಗೆ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಕಾಲವಿತ್ತು, ಆದರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರದ ನಂತರ ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಮುಂದುವರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅಂದಿನ ನಾಡ ಪ್ರಭು ಜಯಚಾಮರಾಜೇಂದ್ರ ಒಡೆಯರ್ ರವರು ಕೋಲಾರಕ್ಕೆ ಬರುತಿದುದನ್ನ, ಅವರ ವೈಭವವನ್ನ, ರಾಜ ಗಾಮ್ಬಿರ್ಯವನ್ನು ನನ್ನ ತಾಯಿ ಹಾಗು ಕೋಲಾರದ ಬಿ ಸೀ ಜಯ ಇಂದಿಗೂ ನೆನೆಸಿಕೊಳುತ್ತಾರೆ. ಕೋಲಾರದ ಅದಿದೇವತೆಗೆ ಅಪಾರ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ, ಈ ದೇವತೆಯನ್ನು ನೆರವಾಗಿ ನೋಡಬಾರದು ಏಕೆಂದರೆ ಈ ದೇವಿಯ ರೂಪವು ಅತ್ಯಂತ ಬಯಾನಕ ಆಗು ಉಗ್ರ, ದೇವತೆಯ ದರ್ಶನ ಗರ್ಬಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಪಡಿಯಬೇಕು. ಎಸ್ಟೆ ಉಗ್ರವಾಗಿ ತಾಯಿ ಕಂಡರೂ ಈಕೆ ಅಷ್ಟೇ ಕರುಣಾಮಯಿ. ಈಗಿನ ಕೋಲಾರಮ್ಮ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಚೋಳರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಸಿದರಾದರು ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೇ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತಾಯಿ ಇಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿದ್ದಳೆದು ನಂಬಿಕೆ. ದೇವಸ್ತಾನದ  ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರದ ಗೋಪುರ ಈಗ ಇಲ್ಲ, ಗೋಪುರವು ಮೊದಲು ಇತ್ತೇ ಅಥವಾ ಗೂಪುರವಿಲ್ಲದೇನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿದರೆ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ದೇವಸ್ತನವು ಸುಮಾರು ೧೦೦೦ವರಷಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾದದ್ದು. ಕೋಲಾರಮ್ಮ ಗರ್ಬಗುಡಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಚೇಳಮ್ಮ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾಳೆ. ದೇವಸ್ತಾನದ ಎದುರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಬ್ರಿಹತ್ ಆದ ಕೋಲಾರಮ್ಮನ ಕೆರೆ ಇದೆ. ಕೆರೆ ಕೋಡಿ ಬಿದ್ದ ವರುಷಗಳಲ್ಲಿ ತಾಯಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆ ಹಾಗು ತೆಪ್ಪೋತ್ಸವ ನಡಿಯುತ್ತದೆ. ದಸರಾ ಹಬದ್ದಂದು ದೇವಿಯ ದರುಶನಕ್ಕೆ ಅಪಾರ ಸಂಕ್ಯೆಯ ಬಕ್ತರು ಬರುತ್ತಾರೆ

ಜೇನು ಕುರುಬರು

ಜೇನು ಕುರುಬರು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡ ಜನರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರು. ಇವರಿಗೆ ಸಾವಿರಾರು ವರುಷಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ, ಹಾಗು ನೂರಾರು ವರುಷಗಳಿಂದ ಇವರು ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುವ ರೀತಿ ಬದಲಾಗದೆ ಹಾಗೆ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಇಂದಿನ ನಮಗೆಲ್ಲ ಈ ಜೇನು ಕುರುಬರೆ ಪೂರ್ವಿಕರೆಂದರೆ ಅತ್ಹಿಶೋಕ್ಥಿಯಗಲಾರದು. ಇವರ ಹೆಸರೇ ಹೇಳುವಂತೆ ಕುರುಬ ಎಂದರೆ ಹುಡುಕುವವನು, ಜೇನು ಕುರುಬ ಎಂದರೆ ಜೇನನ್ನು ಹುಡುಕುವವನು. ಇವರು ಕಾಡನ್ನೇ ನಂಬಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಪಧಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಸವಿಸಿ ಬಾಳುವವರು. ಮಾನವನು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವ ಮೊದಲು ಹೇಗೆ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಆಲಿದು, ಭೇಟೆ ಆಡಿ ಬತುಕುತಿದ್ದನೂ ಆದನ್ನು ಜೇನು ಕುರುಬರು ಇನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಡು ಬರುತಿದ್ದಾರೆ ಹಾಗು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬಾಳ್ವೆ ಮಾಡುತಿದ್ದಾರೆ. ಇವರಿಗೆ ಕಾಡನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಾಡಿಗೆ ಬರಬೇಕು ಎಂಬ ಯೋಚನೆಯೇ ಇಲ್ಲ, ಇಂದಿನ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ತಮ್ಮ ಬಳಿ ಆಧುನಿಕ ಬದುಕಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಯಹುದೇ ವಸ್ತುಗಲಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತು ಅವಕ್ಕೆ ಆಸೆ ಪಡದೆ ಮುಗ್ದ ಜೀವನವನ್ನು ನಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದವರು. ಇವರಿಗೆ ಮಲೈ ಮಾದೆಶ್ವರನೆ ಕುಲ ದೇವರು. ಇವರು ಇಂದಿನ ಮೈಸೂರು  ಹಾಗು ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಜನರನ್ನು ನಾಡಿಗೆ ತಂದು ನೆಲಸಿಸುವ ಯೋಜನೆಯಡಿ ತುಂಬ ಜನ ಕಾಡು ಕುರುಬರು, ಸೋಲಿಗರು ಹಾಗು ಜೇನು ಕುರುಬರನ್ನು ತಾವೇ ಸಾವಿರಾರು ವರುಷಗಳಿಂದ ವಾಸಿಸುತಿದ್ದ ಕಾಡುಗಳಿಂದ ವಕ್ಕಲೆಬಿಸುತಿದ್ದಾರೆ. ಜೇನು ಕುರುಬರು ಆನೆಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಪುಣರು, ತುಂಬ ಜನ ಜೇನು ಕುರುಬರು ಮಾವುತರಾಗಿ ದಸರಾ ಹಬ್ಬದ ಸಮಯ ಪಲ್ಗೊಳುತ್ತಾರೆ, ಹಾಗು ಕರ್ನಾಟಕ ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಕೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ.

ಜುಂಜೆ ಗೌಡ ಎಂಬ ಕುರುಬ ಗೌಡ

ಜುಂಜೆ ಗೌಡನು ಕುರುಬ ಗೌಡ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಒಬ್ಬ ಸಹುಕಾರನಾಗಿದ್ದ, ಈತನು ಪ್ರಸಿದ್ದ ಮಲೈ ಮಾದೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕಟ್ಟಿದವನು. ಮೊದಲು ಈತನು ಮಾದೇಶ್ವರ ದೇವರೆಂದು ನಂಬಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಮಾದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿಯ ಪವಾಡಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡ ಮೇಲೆ ಜುಂಜೆ ಗೌಡನಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಬಂದು ತನ್ನ ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತು ಬಳಿಸಿ ಮಾದೇಶ್ವರ ಗುಡಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದನು. ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ಇವನು ಕಟ್ಟಿದ ಗುಡಿ ಮಾದೇಶ್ವರನ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗು ಪವಾಡಗಳಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ದಿ ಗಳಿಸಿತು. ಜುಂಜೆ ಗೌಡನ ಹೆಸರು ಮಾದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿ ಜೊತೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು.

ದೇವರಗುಡ್ಡ

ದೇವರಗುಡ್ಡ ಎನ್ನುವವನು ಕುರುಬ ಗೌಡ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವನು, ಇವನು ಮಾದೇಶ್ವರನ ಆರಾಧಕ. ತನ್ನ ಜೀವವನ್ನೇ ದೇವರ ಆರಾಧನೆಗೆ ಮುಡಿಪಾಗಿ ಇಟ್ಟಿರುತಾರೆ. ಕಾಡು ಕುರುಬರು ತಮ್ಮ ಪೂಜಾರಿಯನ್ನು ದೇವರಗುಡ್ಡ ಎಂದು ಕರಿಯುತ್ತಾರೆ. 

ಸೋಲಿಗ

ಸೋಲಿಗರು ಕರ್ನಾಟಕದ ಅತಿ ಪುರಾತನವಾದ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಇವರು ಮೈಸೂರು ಹಾಗು ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇವರು, ಕಾಡು ಕುರುಬರು ಹಾಗು ಜೇನು ಕುರುಬರು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿದವರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರು. ಇವರಿಗೆ ಮಲೈ ಮಾದೇಶ್ವರ ಮನೆ ದೇವರಾಗಿರುತ್ತನೆ. ಕಾಡನ್ನೇ ನಂಬಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೇ ಪೂಜಿಸಿಕೊದು ಬಾಳುತಾರೆ ಸೋಲಿಗರು.

ಪಲ್ಲವ

ಕುರುಬ ಗೌಡರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಹಲವಾರು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳ ಪೈಕೆ ಪಲ್ಲವ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಒಂದು. ಇವರು ಇಂದಿನ ತಮಿಳು ನಾಡನ್ನು ೩ನೆ ಶತಮಾನದಿಂದ ೯ನೆ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಆಳಿದರು. ಇವರ ರಾಜಧಾನಿ ಕಂಚಿಪುರುಂ ಅಥವಾ ಕಂಚಿ ಪಟ್ಟಣವಾಗಿತ್ತು. ಪಲ್ಲವರು ಮೊದಲು ಕದಂಬರ ಜೊತೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಚಾಲುಕ್ಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸೆಣೆಸುತ್ತ ಬಂದರು. ಪಲ್ಲವ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಪತನವಾದ ನಂತರ ಕುರುಬರು ತಮ್ಮ ವೈರಿಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾಡನ್ನು ಸೇರಿದರು, ಇಂದಿನ ಕಾಡು ಕುರುಬರು ಮತ್ತು ಜೇನು ಕುರುಬರು ಅಂದು ಕಾಡು ಸೇರಿಕೊಂಡ ಪಲ್ಲವ ವಂಶಸ್ಥರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತೆ. ಪಲ್ಲವರು ಕಟ್ಟಿದ ಮಹಾಬಲಿಪುರದ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳು ವಿಶ್ವ ಪ್ರಸಿದ್ದವಾಗಿವೆ.